Η συγγραφέας Έφη Βατανίδου υπογράφει
το βιβλίο μιας μικρής αναγνώστριας.
|
Το Σαββατόβραδο παραβρέθηκα στην εκδήλωση «Προσφυγική γειτονιά»,που διοργάνωσε ο Δήμος και η Κοινωφελής Επιχείρηση Υπηρεσιών Νεάπολης-Συκεών. Στην εκδήλωση έγινε και. η παρουσίαση του βιβλίου «Χαλάλι σου» (Helal Olsun) της Έφης Βατανίδου.
Όλη η εκδήλωση έγινε σε έντονα συγκινησιακό κλίμα , μια που οι εικόνες τα video αλλά και οι αναφορές στην Μικρασιατική Καταστροφή και στον ξεριζωμό, ήταν τόσο έντονες που δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ασυγκίνητο τον θεατή.
Έγινε προβολή προσφυγικού φωτογραφικού υλικού από το αρχείο της συγγραφέως αλλά και του συγγραφέα-εκπαιδευτικού Κώστα Νίγδελη. Την εκδήλωση έντυσαν μουσικά μαθητές και καθηγητές του Δημοτικού Ωδείου Ενότητας Νεάπολης με ένα αφιέρωμα στην προσφυγιά με μικρασιάτικα τραγούδια που ερμηνεύτηκαν από τον τενόρο Θοδωρή Βουτσικάκη.Την άψογη διοργάνωση αλλά και το συντονισμό της εκδήλωσης είχε η Ζωή Τσάλου - Γουμπέρη , η οποία
υπερέβαλε εαυτόν προκειμένου να γίνουν όλα όπως πρέπει μια και ήταν και για αυτήν μια ιδιαίτερη εκδήλωση δεδομένου ότι ήταν η τελευταία της εκδήλωση στον Δήμο Νεάπολης.
υπερέβαλε εαυτόν προκειμένου να γίνουν όλα όπως πρέπει μια και ήταν και για αυτήν μια ιδιαίτερη εκδήλωση δεδομένου ότι ήταν η τελευταία της εκδήλωση στον Δήμο Νεάπολης.
Τέλος έγινε η παρουσίαση του βιβλίου «Χαλάλι σου» (Helal Olsun) από τον συγγραφέα -εκπαιδευτικό Κώστα Νίγδελη και τον δημοσιογράφο Αντώνη Κούρτη.
Η Έφη Βατανίδου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και αγγλική φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Τα τελευταία δεκαέξι χρόνια εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Το «Χαλάλι σου – Helal Olsun» είναι το πρώτο της βιβλίο.
Υπόθεση του βιβλίου
«1914 -1935: μια διαδρομή Κωνσταντινούπολη-Αθήνα.
Η Κωστάντω, μια πολίτισσα με κουράγιο ατσάλι, βρίσκει το βηματισμό της ανάμεσα σε δύο κόσμους, αυτόν των ευωδιαστών δρόμων της Πόλης και εκείνον της φτώχειας που αναδίνουν τα προσφυγικά χωμάτινα δρομάκια της Νέας Σμύρνης.
Πλασμένη από το σπάνιο υλικό με το οποίο ευλογήθηκαν οι πρόσφυγες, θα χτίσει έναν καινούργιο, δυνατό κόσμο για κείνη και αυτούς που αγαπά. Η ίδια η ζωή θα την αποζημιώσει με δυνατές αγάπες.
Η Κωστάντω, ευγνώμων, θα αναφωνήσει «Helal Olsun– Χαλάλι σου» σαν τους πατριώτες της εκεί στα βάθη της Ανατολής πριν τη φυγή, όταν χάριζαν όλο το βιός τους σε αυτούς που θα δανείζονταν πια τη ζωή τους.
Χαλάλι σου, λοιπόν, καινούργια ξενική ζωή, που ήρθες κι απίθωσες το βαρύ σου σώμα πάνω στο νεανικό κορμί που ξέμεινε πίσω στις εξοχές της Πόλης μια φορά κι έναν καιρό…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου